അർണവ് രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ കാണുന്നത് കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് സ്വയം വീക്ഷിക്കുന്ന ആരാധ്യയെ ആണ്. അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു. ചെറുതായി വീർത്തു തുടങ്ങിയ വയറിൽ ഒരു കൈ കൊണ്ടു തടവി നോക്കുകയാണ് ആരാധ്യ. വയറിന്റെ ഓരോ ഭാഗത്തും കൈവച്ചു നോക്കുന്നുണ്ട്. അർണവ് എഴുന്നേറ്റ് വന്ന് അവളുടെ പിന്നിലായി നിന്നു. കണ്ണാടിയിൽ അവനെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനു നേരെ തിരിച്ചു.
“രാവിലെ എന്താണ് അമ്മയും മോളും കൂടെ ” അർണവ് അവളെ കണ്ണാടിയ്ക്കു മുന്നിലേക്ക് തിരിച്ചു നിറുത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“മോളോ?? ഉറപ്പിച്ചോ? “
“പിന്നെ അല്ലാതെ പേരുവരെ കണ്ടെത്തി.” അവൻ അവളെ പിന്നിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
” ആഹാ എന്നിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ” അവൾ പരിഭവത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“അതൊക്കെ പറയാം നീ എന്താ ഇപ്പൊ നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ” അർണവ് ആരാധ്യയെ മുന്നിലേക്ക് തിരിച്ചു നിറുത്തി.
“രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ഒരു അനക്കം പോലെ തോന്നി. അതാ ഞാൻ നോക്കിയേ..” അവൾ വീണ്ടും വയറ്റിൽ കൈ തടവി.
അർണവ് കുനിഞ്ഞു അവളുടെ വയറിൽ തലോടി.
“അഞ്ചാം മാസം കഴിയാൻ ആയില്ലേ ഇനി അനക്കമൊക്കെ അറിയാൻ പറ്റും.”
“ആരു പറഞ്ഞു. ” അവൾ അവനെ കളിയാക്കി കൊണ്ടു ചിരിച്ചു.
” നീ കളിയാക്കൊന്നും വേണ്ട. ഞാൻ യൂടൂബിൽ കണ്ടതാണ്. “
“എന്താ മോൾക്ക് കണ്ടു വച്ചേക്കുന്ന പേര്.?”
അർണവ് നിലത്ത് മുട്ടുകുത്തി നിന്നു ആരാധ്യയെ കൈ കൊണ്ടു വട്ടം പിടിച്ചു. വയറിൽ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു.
ആരാധ്യ വേഗം അവന്റെ രണ്ടു കൈയും എടുത്ത് അവളുടെ വയറിലേക്ക് വച്ചു ദേ ചെറുതായി അനങ്ങുന്നുണ്ട്. അർണവ് ഒന്നൂടെ മുഖം വയറിനോട് ചേർത്ത് നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ വിളിച്ചു.
” പുലരി….”
ആരാധ്യ അവന്റെ കൈകൾ ഒന്നൂടെ വയറിനോട് ചേർത്തു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി. അവൾ അവന്റെ മുഖം അവളുടെ വയറിനോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു. അവൻ വീണ്ടും നീട്ടി വിളിച്ചു.
” പുലരി….. അച്ഛേടെ അല്ലിമോൾ… “
അർണവ് മുഖം ഉയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ ആരാധ്യ നിറഞ്ഞ മിഴികൾ തുടച്ചു.
” ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ നിനക്ക് നമ്മുടെ മോളുടെ പേര്.”
അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു തലയാട്ടി.
അവൻ എഴുന്നേറ്റ് അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു. ആരാധ്യ അവന്റെ ഹൃദയതാളത്തിൽ കണ്ണുകൾ അടച്ചു നിന്നു.
” ആധ്യാ’…. “
അർണവ് അവളുടെ പുറത്തു തട്ടികൊണ്ടു വിളിച്ചു.
“മ്മ്…” അവളൊന്നു മൂളി
“മുത്തശ്ശി ഇന്നലെയും വിളിച്ചിരുന്നു. നിന്നെ കുറച്ചു ദിവസം അവിടെ കൊണ്ടു നിറുത്താൻ..”
ആരാധ്യ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ മൗനമായി നിന്നു.
” ആധ്യാ ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ നീ….അവർക്കും ആഗ്രഹം ഉണ്ടാകില്ലേ..നീ കുറച്ചു ദിവസം തറവാട്ടിൽ പോയി നിൽക്കൂ..”
“അർണവേട്ടന് പറ്റോ കാണാതെ നിൽക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല. ഞാൻ ഇപ്പൊ ഏറ്റവും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ദേ ഇതുപോലെ എപ്പോഴും ചേർന്നു നിൽക്കാനാണ്. “
” കാണാതിരിക്കാൻ എനിക്കും പറ്റില്ല ആധ്യാ.. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ ഏറ്റവും പ്രധാനം നിന്റെയും കുഞ്ഞിന്റേയും ആരോഗ്യമാണ്. എത്ര ദിവസമായി നീ ശരിക്കും ഒന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട്. എന്തു കഴിച്ചാലും അപ്പോഴേയ്ക്കും ഛർദ്ദിച്ചു പോകല്ലേ.”
” അത് ഈ സമയത്ത് ഉണ്ടാകും എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞല്ലോ.. “
” അതു ശരിയാണ്. ഒരു പക്ഷേ ഈ അന്തരീക്ഷം ഒന്നു മാറിയാൽ ചിലപ്പോൾ മാറ്റം വന്നല്ലോ. ഈ ടൗണിൽ നിന്നു മാറി തറവാട്ടിലെ ശുദ്ധവായു ശ്വസിക്കുമ്പോൾ കുറച്ചു ഒരാശ്വാസമാകും നിനക്ക്.”
” എന്നോടൊപ്പം വരോ?”
“നിനക്ക് അറിയാല്ലോ എന്റെ അവസ്ഥ. അനിരുദ്ധ് ഉള്ളതാണ് ഇപ്പൊ ഒരു സമാധാനം. മുത്തശ്ശി ഒരു പാട് ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് നിന്റെ കൂടെ നിൽക്കാൻ. ഇവിടെത്തെ അന്തരീക്ഷം മുത്തശ്ശിയ്ക്ക് പറ്റില്ല അതാണ്.”
” എനിക്കും ആഗ്രഹമുണ്ട് മുത്തശ്ശിയെ കാണണം എന്നൊക്കെ പക്ഷേ ഈ നെഞ്ചിലെ ചൂടില്ലാതെ പറ്റില്ലെന്നായി ഇപ്പൊ.. “
” പറ്റില്ലനു പറയല്ലേ മോളെ. അവിടെ ആകുമ്പോൾ മുത്തശ്ശിയും ചെറിയമ്മയും പ്രകാശ് ഇളയച്ഛനും ഒക്കെ ഇല്ലേ. പിന്നെ ഇടയ്ക്കിടെ അങ്കിളിനും ആന്റിയ്ക്കും നിന്നെ കാണാൻ വരാല്ലോ.”
” പറ്റണില്ല അർണവേട്ടാ കാണാതിരിക്കാൻ അതു കൊണ്ടാ..”
“സമയം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ ഓടി വരാം. കൂടുതൽ ഒന്നും വേണ്ട ഒരാഴ്ച നീ നിന്നു നോക്കൂ. എന്തെങ്കിലും മാറ്റമുണ്ടോന്നു നോക്കാല്ലോ നമുക്ക്. ഒരോ തവണ ചെക്കപ്പിനു ചെല്ലുമ്പോഴും നീ കൂടുതൽ കൂടുതൽ വീക്ക് ആകുന്നെന്നാ ഡോക്ടർ പറയുന്നത്. “
“അതൊക്കെ ശരിയായിക്കൊള്ളും ഏട്ടൻ കൂടെ ഉണ്ടായാൽ മതി എപ്പോഴും.”
“മോളെ ആധ്യാ…” സന്ധ്യയുടെ വിളി കേട്ടാണ് ആരാധ്യ അവനിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറിയത്.
കൈയിൽ ഒരു സ്റ്റീൽ കപ്പുമായി അവർ മുറിയിലേക്ക് വന്നു.
” വയ്യേ മോൾക്ക്, താഴെയ്ക്ക് കാണാതായപ്പോൾ നോക്കി വന്നതാണ് അമ്മ. ഇന്നാ ഈ ഇളനീർ കുടിക്ക്.”
” വേണ്ട അമ്മേ ഛർദ്ദിയ്ക്കും..”
“അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല. ഛർദ്ദിക്കാണെങ്കിൽ ഛർദ്ദിക്കട്ടെ. എന്നാലും നല്ലോണം വെള്ളം കുടിക്കണം.”
”മ്മ്…” അവൾ ഒന്നു മൂളിക്കൊണ്ട് കപ്പ് വാങ്ങി.
” മീന വിളിച്ചിരുന്നു രാവിലെ തന്നെ. വീടിന്റെ കിഴക്കേ ഭാഗത്തുള്ള അമ്പഴമരത്തിന്റെ ഒരു കൊമ്പൊടിഞ്ഞു ഇന്നലെ. മീന അതെല്ലാം എടുത്ത് അച്ചാർ ഇടിട്ടുണ്ട്. മോള് ചെല്ലുന്നുണ്ടോ എന്നു ചോദിച്ചു. ഇല്ലെങ്കിൽ പിള്ളേരുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു വിടാം.”
അമ്പഴങ്ങ എന്നു കേട്ടപ്പോഴേക്കും ആരാധ്യയുടെ കണ്ണു വിടർന്നു. വായിൽ ഉമിനീര് ഊറി ഇറങ്ങി.
” നമുക്ക് പോയാല്ലോ അമ്മേ…”
അവൾ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.
ടവൽ എടുത്ത് ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങിയ അർണവ് ഒരു നിമിഷം അന്ധിച്ച് തിരിഞ്ഞു നോക്കി..
” എന്നെ കാണാതെ നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല എന്നു പറഞ്ഞു അടിച്ച ഡയലോഗ് എല്ലാം ഒരു അമ്പഴങ്ങ അച്ചാറിൽ വീണു പോയോ. ഇത്രയും ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ അല്ലേ…” അർണവ് കൃത്രിമ പരിഭവത്തോടെ അവളെ നോക്കി. അവൾ ദയനീയമായി അവനെ നോക്കി.
“ഈ പിള്ളേരുടെ ഒരു കാര്യം” സന്ധ്യ സ്വയം പറഞ്ഞു കൊണ്ടു പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
അവളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടു അർണവ് ചിരിച്ചു.
“ടീ പെണ്ണേ അതും ആലോചിച്ചു ഇനി കണ്ണുകലക്കണ്ട. നീ വിഷമിച്ചാൽ എന്റെ അല്ലിമോൾക്ക് സങ്കടമാകും. ഉച്ചയ്ക്ക് റെഡിയായി നിന്നോ നമുക്ക് ഒന്നിച്ചു തന്നെ പോകാം. ഇനി അതിൽ വിഷമം വേണ്ട.”
അവൻ അവളെ നോക്കി കണ്ണടച്ചു കാണിച്ചു കൊണ്ട് ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് കയറി. തെളിഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയുമായി ആരാധ്യ കപ്പും കയ്യിൽ എടുത്ത് താഴേയ്ക്കു നടന്നു.
*********************
നിർത്താതെ ഉള്ള ഫോൺ റിംങ് കേട്ടാണ് നിള റൂമിലേക്ക് വന്നത്. ഡിസ്പ്ലേയിൽ ആരവ് എന്നു കണ്ടതും അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഫോൺ എടുത്തു.
“എന്താ പതിവില്ലാത്തൊരു വിളി. “
ഫോൺ എടുത്ത വഴി നിള ചോദിച്ചു.
“കുറച്ചു ദിവസമായി വിവരമൊന്നും ഇല്ല. അപ്പൊ ഒന്നു വിളിച്ചു നോക്കാം എന്നു കരുതി.”
അവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് നിള നിശബ്ദമായി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഹലോ ഞാൻ പറയുന്നത് വല്ലതും കേൾക്കുന്നുണ്ടോ?”
“മ്മ്… ആധ്യ ചേച്ചി എന്തു പറയുന്നു. സുഖമായിരിക്കുന്നോ?”
” ആ… ചേച്ചിയ്ക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല സുഖം.”
കുറച്ചു നേരം ഫോണിന്റെ രണ്ടു തലയ്ക്കലും നിശബ്ദതളം കെട്ടി.
ആരവ് തന്നെ വീണ്ടും സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.
“എന്താടോ ഇപ്പൊ യാതൊരു കോൺടാന്റും ഇല്ലല്ലോ.. ഒഴിഞ്ഞു മാറാണോ എന്നിൽ നിന്നു.”
നിളയുടെ മുഖത്ത് പെട്ടെന്ന് വേദന നിറഞ്ഞു.
” എക്സാം ആകാറായില്ലേ അതിന്റെ തിരക്കിൽ ആയിപ്പോയി. “
” എക്സാം കഴിയുമ്പോഴേക്കെങ്കിലും എന്റെ ചോദ്യത്തിനു മറുപടി കിട്ടുമോ?”
നിള കുറച്ചു നേരം നിശബ്ദമായി നിന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പതിയെ നാണം കലർന്നൊരു ചിരി തെളിഞ്ഞു. ആരവ് അവളുടെ ശബ്ദത്തിനായി കാത്തോർത്ത് നിന്നു.
” നിള എന്താ ഒന്നും പറയാത്തെ, ഇനിയും സമയം വേണോ നിനക്ക് എന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ.” അവന്റെ ശബ്ദത്തിൽ നിരാശ പടർന്നു.
” എക്സാം കഴിഞ്ഞു ഒരു ജോലിയൊക്കെ ആയിട്ടു എന്റെ അച്ഛനോടും ഏട്ടനോടും വന്നു ചോദിക്കൂ അവർ സമ്മതിച്ചാൽ എനിക്ക് നൂറുവട്ടം സമ്മതം.” നിള ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ഒരു നിമിഷം കേട്ടത് സത്യമാണോ എന്നു വിശ്വാസം വരാതെ ആരവ് നിന്നു. അവന്റെ ശ്വാസോച്ഛാസം ശ്രവിച്ചുകൊണ്ടു നിളയും നിന്നു.
” അപ്പൊ എനിക്ക് ഇനി സമാധാനമായി എക്സാം എഴുതാല്ലേ.. “
“മ്മ്.. നല്ലക്കുട്ടിയായി എഴുതൂ”
” അപ്പൊ ശരി ഡിയർ പരീക്ഷയുടെ അന്നു കാണാം.”
ഫോൺ വച്ചിട്ടും ഇരുവരും ആ നിൽപ്പു നിന്നു കുറച്ചു നേരം.. ഹൃദയതാളം പ്രണയ താളത്തിനു വഴിമാറുന്നത് അവർ അറിഞ്ഞു.
******************
ചൂടു പറക്കുന്ന കോഫി മുന്നിൽ വച്ച് വിദൂരതയിൽ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് കിരൺ. അവനെ തന്നെ നോക്കി അവന്റെ എതിർ വശത്തായി തനിഷ്ക ഇരുന്നു. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്ന വികാരത്തെ അവൾ വായിച്ചെടുക്കുകയായിരുന്നു. ഓഫീസ് ടൈം ആയതു കൊണ്ട് ക്യാൻന്റീനിൽ അധികം ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
നിശബ്ദതയെ തച്ചുടച്ചു കൊണ്ട് അവൾ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.
” ഈ കമ്പനിയിൽ ഞാൻ എത്തിയിട്ടു ഇപ്പൊ ഒരു വർഷത്തോളം ആയി. അന്നു മുതൽ ഞാൻ നിന്നെ തന്നെയാണ് പഠിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. നഷ്ടപ്പെടലിന്റെ ആഴം വലുതാണെന്ന് അറിയാം പ്രത്യേകിച്ച് ജീവനായി കരുതിയത്. എനിക്ക് അറിയേണ്ടത് ഒന്നു മാത്രമാണ് കിരൺ ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നതിൽ അർത്ഥം ഉണ്ടോ? കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു നാളുകളായി നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കാണുന്നത് ആധ്യയോടുള്ള നിന്റെ പ്രണയമല്ല മറിച്ച് കുറ്റബോധം മാത്രമാണ് നിന്നിൽ അലയടിക്കുന്നത്. അവളിന് മറ്റൊരാളുടെ സ്വന്തം എന്ന സത്യം നീ ഉൾക്കൊണ്ടതാണ്. നിന്റെ ജീവനായി നീ കണ്ട അവളെ നിന്റെ കയ്യാൽ തന്നെ അപകടപ്പെടുത്തി എന്ന വേദനയാണ് ഇപ്പോഴും നിന്നെ വേട്ടയാടുന്നത്. “
അവളുടെ വാക്കുകൾ വീണ്ടും അവനെ അന്നത്തെ ദിവസത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു കൊണ്ടുപോയി. തന്റെ ജീവനായിരുന്നു അവൾ. കണ്ട ആദ്യ കാഴ്ച്ചയിൽ തന്നെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഉൾക്കോണിൽ കയറിവൾ. അവൾക്ക് ചുറ്റും അവളറിയാതെ ഒരു പൂമ്പാറ്റയായി പറന്നു. അവളിലെ സൗരഭ്യം എന്നെ മത്തുപിടിപ്പിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ വിടർന്ന കൺ പീലികൾക്ക് ഉള്ളിലാണ് തന്റെ ജീവൻ തുടക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട് പലപ്പോഴും. ആദ്യമായി അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പ്രണയം അലയടിക്കുന്നത് കണ്ടു ഞാൻ അത് എനിക്ക് നേർക്ക് അല്ല എന്ന തിരിച്ചറിവ് എന്നെ വീണ്ടും പഴയ കിരണിലേക്ക് തിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് എന്തും നേടിയെടുക്കുക എന്ന എന്റെ വാശി വീണ്ടും വന്നു. അർണവ് അവൻ ഇല്ലാതായാൽ അവളെ എനിക്ക് കിട്ടും എന്ന തോന്നലാണ് ആ നിമിഷം അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ തോന്നിയത്.. പക്ഷേ ചോരയിൽ കുളിച്ച് അവളെ കണ്ട നിമിഷം മുതൽ ചെയ്ത പ്രവൃത്തിയിൽ സ്വയം ഉരുകുകയായിരുന്നു. കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോൾ എല്ലാം ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന ചോരയിൽ നനഞ്ഞു കുതിർത്ത അവളുടെ വിടർന്ന കൺപീലികൾ ആണ്. ശരിയാണ് തനു പറയുന്നത് കുറ്റബോധ മാത്രമാണ് തന്നിൽ ഇപ്പോൾ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത്.
ഓർമ്മകളിൽ അവൻ മുങ്ങി താഴുന്നത് കണ്ട് തനിഷ്ക ടേബിളിൽ ഇരിക്കുന്ന അവന്റെ കൈകളിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു. കിരൺ ആ കൈകൾ പിൻവലിക്കാതെ അവളെ നോക്കി ഇരുന്നു കുറച്ചു നേരം. തന്റെ മനസിൽ നിറയുന്ന വേദന അവന് അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. ആ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് താനാണെന്ന് മനസ്സിലായെങ്കിലും അതു കാണാതെ അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു. അവളോട് ഒന്നും പറയാൻ കഴിയാതെ അവൻ എഴുന്നേറ്റു നടന്നു. ആദ്യമായി തനുവിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു വേദന പടർന്നു.
തുടരും…
